Saturday, 20 February Dag 6: lezing/workshop van, voorbereidingen op culinair gala. Onze voorlaatste uitwisselingsdag. Uitslapen, althans zo voelde het. Om kwart voor negen opgehaald worden om een kwartier later op de seniorschool te zijn. We kwamen daar tegelijk aan met de inleidster van het verhaal, Dr. Radha Kumar, ook al in een prachtige sari, met haar assistente en vriendin van haar dochter, die nu een kopstudie economie volgde aan de Erasmusuniversiteit van Rotterdam. Half tien zou de inleiding beginnen die anderhalf uur zou duren. Ze was een zeer energieke mevrouw, die niet alleen sprak, maar ook danste en aan de hand van haar gebaren uitlegde dat de dansen in India allerlei betekenissen hadden, gecombineerd uit alle tijden en meerdere culturen, omdat India groot geworden was door onder meer samenkomst van verschillende religies en culturen (verwijzingen naar Alexander de Grote en Marco Polo, Portugezen, Nederlanders). Een sociologische aanpak van deze professor van ancient history en het Sanskrit. Zeer interessante kruisbestuivingen, dansen van het oude India tot en met Bollywood en verwijzingen naar de zaken die we bij de Elephanta Caves hadden gezien. De boodschap wederom te leren van elkaars standpunten om de wereld beter te maken en daarmee het nut van uitwisselingen te onderstrepen, belangrijk voor de leerlingen van India omdat zij het land in de toekomst groot moeten maken, ondanks de zaken die nu nog aanpak behoeven. Onze leerlingen werd gevraagd wat hen opgevallen was aan India en er ontstond een discussie over het weggooien van overschotten eten, vervuiling en auto's, gebrek aan hygiëne. Een mooie afsluiting van een goed in elkaar gestoken verhaal. Terwijl de leerlingen instructies kregen voor de maaltijd en het gala van die avond, mochten wij met de professor en haar assistente een praatje maken op de kamer van mrs. Patnaik. Een kleine lunch, waarna we een chauffeur meekregen om ons naar het centrum van Powai te brengen om wat eventuele boodschappen te doen. Gewapend met mannetje besloten we te kijken naar passende kledij voor die avond en na ruim een uurtje gingen we trots op onze aanwinsten naar de hotelkamer. In het winkelcentrum troffen we enige leerlingen die nog wat eetinkopen deden en sommigen hadden al een zwembadfestijn met een grote groep achter de rug. Tegen vieren waren wij de eersten bij de juniorschool waar een ruimte 'klaar gemaakt was' voor een feestelijke bijeenkomst. Ballonnen deden het werk en lange tafels aan de zijkant waar het eten van de leerlingen op kon komen (Indiaas en Nederlands door elkaar, voor-, hoofd- en nagerechtjes). De leerlingen druppelden binnen en om de stemming er in te brengen werd begonnen met een heuse stoelendans voor de Nederlandse gasten, trots gewonnen door Nicole, die probeerde de eer aan mij te laten door niet op de laatste stoel te gaan zitten. De heer Van Beurden mocht de eerste prijs uitreiken en gaf die terecht aan Nicole! Het eten werd ondertussen koud, maar de organisatie wilde van geen veranderende volgorde weten: eerst samen dansen aan de hand van een dansleraar, die enige bollywoodpasjes aan zijn publiek wilde slijten. Enigszins houterig en hier en daar wat lacherig deden velen toch mee, onder lichte dwang overigens van de principal, zelf niet een onverdienstelijk danser. Daarna mochten we nog niet naar de tafels want er waren nog voordrachtjes, waarin Willemijn een dubbelrol vertolkte door samen met een Indiaas meisje een liedje te zingen voor gitaar en zang en daarna met een jongen op gitaar, die richting het einde van zijn spel met een stem omgekeerd evenredig met zijn vaardigheid op de gitaar Willemijn in grote verlegenheid en verwarring bracht. Eten dan? Ja, maar wel goed afgekoeld natuurlijk, waarbij vooral de Nederlandse jongens op door hunzelf meegebrachte friet af doken en de Indiase gasten nauwelijks de kans gaven met deze lekkernij kennis te maken. Een mooi palet aan gevarieerd eten kon worden samengesteld en de ergste honger gestild. Even na zeven kwam er een eind aan dit goedbedoelde, maar qua volgorde enigszins surrealistische onderdeel van de exchange. Ik begreep dat de meeste leerlingen hierna nog een feestelijke informele bijeenkomst hadden, maar wij werden teruggebracht naar ons hotel, waar wij de avond evalueerden en ons uit onze officiële en hoog gewaardeerde kleding hesen.