Friday, 19 February Dag 5: Parlement van India (rollenspel)-Kwis-NGO-Prince of Walesmuseum, shoppen. We maken lange dagen, ouders, dat moet gezegd en we worden erg in de watten gelegd. Het verzamelen was deze morgen bij de junior school, een streekfeestdag voor Shivaji, de krijger over wie we op de eerste dag een toneelstuk hadden gezien. Iedereen dus vrij, behalve onze gastgezinkinderen. Met de auto van een ouder richting school gebracht, samen met de leerlingen van ons blok. Eerste onderdeel van de dag was het naspelen van het Indiase parlement. Niet zoals bij onze uitwisseling een interactief gebeuren met stellingnames die wisselden, maar een door de principal uitgeschreven voorbeeld van hoe het er in het Indiase parlement aan toe kan gaan, over welke issues er zoal gesproken wordt en welke procedures er gevolgd worden. Een bijzonder grote groep betrokken spelers (niks feestdag!), die levendig en ook (verplicht) slapend aan de banken zaten. We kregen van mevrouw Patnaik allemaal vanwege de vredes-feestdag een zelfgemaakte vlieger, met daarop een handgeschreven wens van 4 regels. Daarna volgde de uitgestelde kwis in samengestelde teams met 2 Sondervickers en 2 Indiërs. Het eerste deel moesten wij als begeleiding missen omdat we uitgenodigd waren bij Niranjan Hiranandani, de chairman of the board, mede-eigenaar van de Hirandandani Foundation en samen met zijn broer stichter van de scholen in de wijk. Wilt u als een soort huiswerk wat meer over de stichting weten kijk dan zeker naar de documentaire van National Geographic: "The transformation of Powai" (via YouTube, waar de school, het hoofd en ook deze meneer in voorkomen). Hij stond ons een half uurtje te woord en vertelde over het goede werk dat hij graag wilde doen voor de wijk en voor India: vriendelijke man, goed zakenman. De kinderen streden om de titel en als prijs schoolmokken, waarmee het team van Joris J. en Willemijn ging lopen. Het onderdeel op school zat er op en rond het middaguur vertrokken we met de bus (Odyssey wederom en dus proviand in overvloed van snacks tot koekjes en drinken, zie voor de hardwerkende crew de voorlaatste foto) naar een Non-Governmental Organisation in de stad (hiervoor mochten we weer over de Sealink brug!): de King George V Memorial infirmary (1938): hier zorgen ze voor verschillende hulpbehoevende kinderen en jongvolwassen met beperkingen, met inbegrepen een kleuterschool, een school voor doven en ongeletterden. Wij bezochten de afdeling waar jongvolwassen uit achterstandswijken en tevens nog met het syndroom van Down allerlei activiteiten deden onder leiding van vrijwilligers: zijde beschilderen, keramiek bewerken, kleipotten draaien en handwerkjes maken. Onze leerlingen kregen de kans om mee te helpen en een praatje te maken: zo mocht ik op de foto met een meisje dat per se een foto wilde maken van haar en mij, die trots aan haar lerares rekenen liet zien en zei dat we vanaf nu vrienden waren. Een mooie gelegenheid om ook met deze kant van de bevolking kennis te maken. Als afronding kregen we hier een heerlijk pittige snack aangeboden, die ze zelf gemaakt hadden: ik mocht, nee zóu de trotse makers in de keuken op de foto zetten! De tocht werd voortgezet naar het centrum van Mumbai naar het Prince of Walesmuseum, waar we een uur de tijd kregen om naar de koloniale kunstverzamelingen te kijken: schilderijen, boekillustraties, keramiek, opgezette dieren en beelden uit India. Een multimedia presentatie van plafonddecoraties uit gebouwen in Mumbai die je liggend kon aanschouwen trok het geheel naar de hedendaagse tijd. Ter afronding van de dag kregen we de kans een uurtje te shoppen in een straat daar dicht bij, waarin ook de Leopold is gelegen, een kroeg waar bij de aanslagen in 2008 schoten gevallen zijn en waar ze de zichtbare resultaten zo hebben laten zitten. Met enkele aangeschafte zaken voor eigen gebruik of het thuisfront gingen we tegen vijf uur weer de bus in om de tocht over de freeway naar Powai, naar de school waar het ochtendprogramma aanving en waar de gastouders stonden om de kinderen op te halen. Gijs en Maarten naar een concert met hun gastgezin, Jessie en Mara een etentje in het centrum en misschien nog andere individuele initiatieven, allemaal te horen en misschien te lezen als u communicatieve kinderen heeft! Hopelijk denken ze deze avond ook goed na over hun culturele en culinaire bijdrage aan het gala van de volgende dag....