Tuesday, 16 February 2016 Dag 2: Van mijn kant lezen jullie natuurlijk alleen de officiële onderdelen, omdat we niet bij de kinderen thuis zijn. Die hebben na het schoolprogramma een eigen programma met enkelen samen of met het gastgezin en gezien de ouderapp worden jullie overladen met foto's van hun kant van het verhaal.... Vanmorgen werden we ontvangen op het plein bij de school voor de Assembly: een traditioneel gemeenschappelijk begin van de dag van alle leerlingen in schooluniform met het zingen van het schoollied, waarin het motto Mens Sana in Corpore Sano (een gezonde geest in een gezond lichaam) en een gebed (stukje van de Bijbel). Verder een welkomstdans voor onze kinderen en een modern Engels lied van twee jongens op gitaar en zang. Daarna gingen we naar de 5e verdieping voor de presentaties van onze leerlingen over de meest uiteenlopende Nederlandse onderwerpen variërend van eten, een schooldag van een leerling, cultuur en werk in en om Veldhoven en Eindhoven, feesten, sport en muziek: ze deden allemaal erg hun best, ondanks het feit dat bij het groepje muziek de verwijzingen naar YouTube filmpjes niet werkten. Na een korte drinkpauze volgde de sportwedstrijden, voetbal tegen een schoolteam en op het veldje daarnaast basketbal tegen aanwezige kinderen. De voetbalwedstrijd ging met 3-0 naar de gastheren ondanks fanatieke en felle verzet van onder meer Joris, Rein en Djustin en de morele steun van mijn aanwezigheid op het veld in de tweede helft. Mevrouw van Berkel en meneer van Beurden verkozen toe te kijken langs de kant in de schaduw, want warm was het voor ons: net boven de dertig graden in de blakende zon. Bij de lunch werden we wederom gescheiden van de leerlingen omdat we mochten eten met de principal mevrouw Patnaik. Hoogtepunt van het culturele programma was net na de middag een deel van een kleurrijk toneelspel over het leven van de beroemde Marathakoning Chhatrapati Shivaji, dat ons werd voorgeschoteld door zo'n honderd kinderen in traditionele kleding. Dit stuk was vorige week in zijn geheel opgevoerd, maar de samenvatting was ook al indrukwekkend. Met de trotse coördinator én de principal mochten, nee moesten we allemaal op de foto. Daarna (tegen half drie) was het officiële deel voorbij en mochten, nee moesten wij met de principal mee naar de lagere school even verderop (ook HFS) in de wijk die in zijn geheel door meneer Hiranandani ooit was opgezet: duidelijk in de beter gesitueerde delen van Mumbai.